Duke themeluar nje levizje te re te quajtur ‘spatialism’, Fontana ishte per nje art qe do te reflektonte sic duhej dhe qe do ti pergjigjej pervojave te hapesires dhe kohes duke i bashkuar ato ne menyra te reja. Ne kete perpjekje, Fontana u shkeput nga menyrat e vjetra te piktures dhe skulptures, duke bere ato qe ai i quante ‘concetti spaziale’ (koncepte hapesinore) qe i kthente objektet ne hapesira tre dimensionale dhe qe i kthehu hapesirat mondane ne mjedise eksperimentale. Piktura, Koncept hapesinor, Pritshmerite, 1959, Lucio Fontana
