Claude Monet, 1840-1926, ishte nje figure kyce e levizjes impresioniste qe e transformoi pikturen franceze ne gjysmen e dyte te shekullit te 20-te. Pergjate karrieres se tij te gjate, Monet paraqiti ne menyre te qendrushme peisazhet dhe aktivitetet e kohes se lire te Parisit dhe te rrethinave te tij. Ai i hapi rrugen modernizmit te shekullit te 20-te duke zhvilluar nje stil unik, qe perpiqej te kapte ne telajo vet aktin e perceptimit te natyres. Monet perdorte kombinime te fuqishme te ngjyrave te pastra plotesuese dhe trajtoi nje teknike te penelatave te thyera te cilat kapnin driten dhe levizjet e natyres, jeten e qytetit dhe portretet. Ne vitin 1883, Monet u vendos ne qytetin e Giverny-t, rreth dyzete milje larg nga Parisi, dhe bleu nje shtepi aty ne vitin 1890. Shume shpejt pas kesaj, ai belu nje toke shtese, ku ai ndertoi nje kopesht piktoresk. Kopshti me bimet dhe lulet e tij te shumta, me pellgjet me uje dhe me nje ure Japoneze, u bene subjekti kryesor i artistit nga vitet 1910 deri me vdekjen e tij ne vitin 1926. Ai ka thene: “Jam kthyer tek gjerat qe jane te pamundura per tu bere: uji me rrenje bimesh qe valezojne ne thellesi te tij. Pervecse per te pikturuar dhe per tu marre me kopshtari, une nuk vlej per asgje. Kryevepra ime me e madhe eshte kopshti im.” Zambaket blu te ujit jane pjese e 250 pikturave ne vaj me subjektin e zambakeve te ujit. Ne kete veper Monet e eliminon qiellin dhe horizontin teresisht. Me nje perdorim vigoroz te furces ai paraqet nje seksion te vogel te pellgut duke paralajmeruar veprat e artisteve te Ekspresionisteve Abstrakt.
Perzgjodhi dhe perktheu Enkeleda Suti
