Tag:LOUISE GLUCK

Mendja ime është e mjegulluarNuk mund të dal më për gjahE ul pushkën time mbi pistat e lepurit.Është sikur të isha kthyer në atë...

Trupi im, tani që nuk do të udhëtojmë së bashku edhe për shumë gjatëFilloj të ndjej një ëmbëlëis të re drejt teje, shumë të...

Më në fund, u prezantova Me bashkëshorten tënde siçDo të bënte një Perëndi, në vetë shtëpinë e saj, nëItakë, një zëPa një trup:...

Një pëllumb jetonte në një fshat. Kur ai hapte gojën e tijDilte ëmbëlsi, tingullSi një dritë e argjedtë rrethNjë dege qershie. PorPëllumbi nuk...

Si një burrë dhe një grua formojnëNjë kopësht ndërmjet tyreSi një shtrat me yje, këtuAta qëndrojnë në një mbrëmje vereDhe mbremja bëhetE ftohtë nga...

Kopshti të adhuron.Për hatrin tënd ai lyhet me pigmente të gjelbra,Me të kuqet e dalldisura të trandafilave,Që ti të vish këtu me dashnorët e...

Disa njerëz janë derra; unë i bëj që tëDuken si derra.Unë jam e sëmurë nga bota joteQë e lejon të jashtmen të maskojë të...

Një burrë dhe një grua shtrihen në një shtrat të bardhë.Është mëngjes. Unë mendojSë shpejti ata do të zgjohen.Në tavolinën në krah të shtratit...